-
1 doznać
глаг.• испытать• испытывать• перечувствовать* * *dozn|ać\doznaćany сов. czego 1. испытать, изведать что;\doznać zawodu испытать разочарование, разочароваться; \doznać wzruszenia взволноваться, растрогаться;
2. получить что; подвергнуться чему;\doznać uszkodzeń получить повреждения; \doznaćał złudzenia ему показалось (почудилось); \doznaćał kontuzji его контузило, он был контужен; \doznać klęski (porażki) потерпеть поражение
* * *doznany сов. czego1) испыта́ть, изве́дать чтоdoznać zawodu — испыта́ть разочарова́ние, разочарова́ться
doznać wzruszenia — взволнова́ться, растро́гаться
2) получи́ть что; подве́ргнуться чемуdoznać uszkodzeń — получи́ть поврежде́ния
doznał złudzenia — ему́ показа́лось (почу́дилось)
doznał kontuzji — его́ конту́зило, он был конту́жен
doznać klęski (porażki) — потерпе́ть пораже́ние
-
2 klęska
сущ.• авария• беда• бедствие• гибель• голод• горе• зло• катастрофа• крах• крушение• несчастье• падение• поражение* * *klęsk|a♀ 1. поражение ň;zadać \klęskaę нанести поражение; ponieść \klęskaę, doznać \klęskai потерпеть поражение;
2. бедствие ň, несчастье ň;\klęska żywiołowa стихийное бедствие; \klęska życiowa жизненная неудача;
● \klęska urodzaju разг. невиданный урожай+1. porażka, pogrom
* * *ж1) пораже́ние nzadać klęskę — нанести́ пораже́ние
ponieść klęskę, doznać klęski — потерпе́ть пораже́ние
2) бе́дствие n, несча́стье nklęska żywiołowa — стихи́йное бе́дствие
klęska życiowa — жи́зненная неуда́ча
•Syn: -
3 beating
['biːtɪŋ]nlanie ntto take a beating ( fig) — doznawać (doznać perf) porażki or klęski, dostawać (dostać perf) lanie (inf)
* * *noun bicie
См. также в других словарях:
runąć — dk Vb, runąćnę, runąćniesz, ruń, runąćnął, runąćnęła, runąćnęli 1. «upaść, przewrócić się całym ciężarem, zwalić się, spaść bezwładnie z dużej wysokości; rozpaść się w gruzy, zawalić się» Runął jak długi na podłogę. Trafiony samolot runął w dół.… … Słownik języka polskiego
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
